فیلم پلاستیک

تفاوت فیلم LDPE و HDPE در چیست؟

پاسخ: تفاوت اصلی در چگالی و ساختار مولکولی آن‌هاست. فیلم LDPE (پلی‌اتیلن کم چگالی) انعطاف‌پذیرتر، شفاف‌تر و نرم‌تر است و برای تولید نایلون‌های پلاستیکی، کیسه‌های فریزر و فیلم‌های کششی (استرچ) استفاده می‌شود. در مقابل، HDPE (پلی‌اتیلن پرچگالی) سفت‌تر، مقاوم‌تر و در برابر مواد شیمیایی مقاوم‌تر است. این نوع برای تولید کیسه‌های حمل، گونی‌های بزرگ و مخازن ذخیره مناسب است. انتخاب بین این دو به کاربرد نهایی بستگی دارد؛ برای بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر LDPE و برای کاربردهایی که به استحکام بالاتر نیاز است، HDPE انتخاب بهتری است.

فیلم استرچ (Stretch Film) چیست و چه کاربردی دارد؟

پاسخ: فیلم استرچ، یک فیلم پلاستیکی بسیار کشسان و چسبناک است که عمدتاً از پلیمر LLDPE (پلی‌اتیلن سبک خطی) تولید می‌شود. این فیلم برای بسته‌بندی و پالت کردن محصولات استفاده می‌شود. با کشیده شدن حول پالت، نیروی کششی خود را حفظ کرده و محموله را به طور محکم در جای خود نگه می‌دارد. این کار از جابجایی محصولات، محافظت در برابر گرد و غبار و رطوبت و افزایش پایداری پالت‌ها جلوگیری می‌کند. شهبال لند انواع فیلم استرچ با قدرت کشش و ضخامت‌های مختلف برای مصارف صنعتی و تجاری تأمین می‌کند.

آیا فیلم پلاستیک برای بسته‌بندی مواد غذایی ایمن است؟

پاسخ: بله، به شرطی که از فیلم‌هایی استفاده شود که دارای گواهینامه‌های لازم مانند FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) یا استانداردهای مشابه اروپایی باشند. این فیلم‌ها از مواد اولیه خوراکی (Food Grade) ساخته شده و فاقد مواد مضر و ترکیبات شیمیایی هستند که می‌توانند به مواد غذایی نشت کنند. این فیلم‌ها برای تماس مستقیم با مواد غذایی طراحی شده‌اند و از تازگی و کیفیت محصول محافظت می‌کنند. هنگام خرید برای این منظور، حتماً از تأمین‌کننده در مورد گواهینامه‌ها و استانداردهای محصول سؤال کنید.

ضخامت فیلم پلاستیک چگونه بر کاربرد آن تأثیر می‌گذارد؟

پاسخ: ضخامت (که به میکرون اندازه‌گیری می‌شود) یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فیلم پلاستیک است که مستقیماً بر استحکام، مقاومت و کاربرد آن تأثیر می‌گذارد. فیلم‌های نازک (مثلاً 10-30 میکرون) برای بسته‌بندی‌های سبک، کیسه‌های خرید و پوشش‌های موقت مناسب هستند. فیلم‌های با ضخامت متوسط (50-100 میکرون) برای بسته‌بندی‌های عمومی، کاورهای محافظ و مصارف کشاورزی استفاده می‌شوند. فیلم‌های ضخیم (بیش از 150 میکرون) برای کاربردهای سنگین مانند کیسه‌های صنعتی، لاینرهای مخازن و فیلم‌های محافظ ساختمانی کاربرد دارند. انتخاب ضخامت مناسب باید بر اساس وزن محصول، شرایط حمل و نقل و سطح حفاظت مورد نیاز انجام شود.

تفاوت فیلم شrink (حرارتی) و استرچ (کشی) چیست؟

پاسخ: این دو فیلم از نظر عملکرد و کاربرد کاملاً متفاوت هستند. فیلم استرچ با کشش فیزیکی به دور محصول پیچیده می‌شود و نیروی کشش خود را برای نگه داشتن محموله به کار می‌گیرد. این فیلم حرارت نمی‌بیند. در مقابل، فیلم شrink ابتدا دور محصول قرار می‌گیرد و سپس با اعمال حرارت (معمولاً از سشوار یا تونل حرارتی)، منقبض شده و مانند یک پوست دوم، کاملاً به شکل محصول می‌چسبد. فیلم شrink برای بسته‌بندی بطری، قوطی، جعبه و محصولات با شکل مشخص ایده‌آل است، در حالی که فیلم استرچ برای پالت کردن و بسته‌بندی گروهی کالاها استفاده می‌شود.

چگونه می‌توان فیلم پلاستیک را بازیافت کرد؟

پاسخ: بازیافت فیلم پلاستیک فرآیندی چند مرحله‌ای است. ابتدا، فیلم‌های مصرفی جمع‌آوری، تفکیک و تمیز می‌شوند. سپس به قطعات کوچکتری خرد شده و شسته می‌وند تا آلودگی‌ها از بین برود. در مرحله بعد، این قطعات ذوب شده و از طریق فرآیند اکستروژن، به گرانول یا پلت‌های پلاستیکی تبدیل می‌شوند. این گرانول‌ها می‌توانند به عنوان ماده اولیه برای تولید محصولات پلاستیکی جدید (مانند کیسه‌های زباله، نایلون‌های کشاورزی یا حتی لوله‌های پلاستیکی) استفاده شوند. موفقیت بازیافت به شدت به تفکیک صحیح از مبدأ و کیفیت اولیه فیلم بستگی دارد. شهبال لند با تأکید بر مسئولیت اجتماعی، در تأمین فیلم‌های قابل بازیافت و مشاوره در زمینه فرآیندهای بازیافت نیز فعال است.